Πόσο "φίλος" είναι το παιδί μας;

« Το παιδί μου μιλάει σαν μεγάλος άνθρωπος!», «Συζητάω μαζί του τα πάντα»,  «Είναι ο φίλος μου. Μόνο αυτό με καταλαβαίνει!», « Μου έχει μεγάλη αδυναμία και θέλει να μαθαίνει τα πάντα για μένα!»

Το να είσαι ειλικρινής με το παιδί σου για ό,τι σου συμβαίνει είναι θετικό, γιατί θα το βοηθήσει να αναπτύξει και να στηρίξει την εμπιστοσύνη του απέναντί σου.

Είναι όμως έτοιμο να  γνωρίσει λεπτομέρειες που πολλές φορές ούτε εσύ δεν μπορείς να εξηγήσεις ή είναι πολύπλοκες ή δυσάρεστες και αφορούν δυσκολίες των ενηλίκων ; …δηλαδή τη σχέση μας με τον/την σύζυγο, τα προβλήματα στη δουλειά μας, τα οικονομικά ζητήματα, θέματα υγείας,  φιλικών σχέσεων κλπ.;

Όσο «ώριμο» κι αν φαίνεται το παιδί, δεν έχει αποκτήσει ακόμη δεξιότητες για να κατανοεί και να επεξεργάζεται τις πληροφορίες που διαχειρίζεται ο εγκέφαλος ενός ενήλικα. Το μόνο που καταφέρνουμε είναι να το επιβαρύνουμε με το δικό μας συναισθηματικό φορτίο, το οποίο δεν ξέρει πώς να διαχείριστεί, και παράλληλα, του δημιουργούμε  συναισθήματα σύγχυσης και άγχους που πολλές φορές δεν ξέρει πώς να τα εκφράσει ή πού να τα διοχετεύσει.

Και όλα αυτά,  με συνέπειες, δυστυχώς, στην ψυχική του  υγεία και ανάπτυξη.